پاییز 100 ساله شد (مجموعه شعر)

و خاطرات. نه مجال گریز می‌دهند. نه رخصت خلوتی. خاطرات روح تو را می‌درند. در رخوت سرد روزهایت. چنان بارانی‌ات می‌کنند. که برگ‌ریزان سهم تو می‌شود. خاطرات از تو و لحظه‌هایت عبور می‌کنند. میدوی و میدوند. و نمی‌دانی کدامیک زنده‌تر است.